Coronadagboek 2.0 - dag 11

25 december 20202 - 3 minuten

De laatste weken van 2020 brengen we weer door in een totale lockdown: horeca, winkels, sport, theater en kapper zijn gesloten. Wat nog wel kan in de lockdown is filmpjes kijken, schrijven, wandelen, uitslapen, lachen, koken, videobellen of chatten met vrienden en mijn blogs lezen.

Donderdag 24 december 2020

Om 10 uur stond Ron van het plaatselijke installatiebureau op de stoep met een grote ontstopper-zuiger-apparaat. Hij is een half uur bezig geweest en had zo veel kracht gezet om de verstopping te verwijderen, dat hij er zelfs pijn van in zijn hand had en trilde bij het schrijven. Maar, zei hij, de verstopping zit dieper en niet in de sifon naar de leiding. Ik moest een gespecialiseerd rioolbedrijf bellen. Dat heb ik meteen gedaan en ik kwam op de lijst te staan: als het vandaag niet lukte, dan na de feestdagen. Om kwart over een werd ik teruggebeld met dat er een uitvaller was en ik de volgende op zijn lijst was.

Om twee uur stond Mathijs voor de deur met grof geschut: een slang met 180 bar (ik weet niet of ik dat goed heb onthouden, maar best wel wat druk dus) erop, een rondegatenboor en nadat ik hem het kruipgat had gewezen, een schroevendraaier om de tegel van zijn plek te krijgen. Het was even wrikken, maar de tegel kwam makkelijk los en het scheelde Mathijs vervolgens een uur werk (zei hij) omdat hij direct bij de buis kon. Lucky me.

De verstopping zat inderdaad in de grote buis naar het riool; hij boorde het gat en het blubberde er allemaal uit. Toen ging de slang met ‘heenspuit’ erop (het heeft een officiële naam, ben ik alweer vergeten. Shit, ik moet echt aantekeningen gaan maken als er weer eens een klusser over de vloer komt!), goed, heenspuit dus, die spuit met de richting van het water mee. De heenspuit had de grootste verstopping al opgelost en toen kwam de aanzuigspuit erop, of de ‘terugspuit’ om het lekker in mijn terminologie te houden: die stop je tegen de richting van de waterstroom in de buis en die zuigt de verstopping mee. Blijkbaar moet je niet tegen de stroom in gaan spuiten met 180 bar.

Of ik even de gootsteen vol kon laten lopen tot de overloopgaten. Ja, dat kan ik. Toen die vol was, haalde Mathijs de stop eruit en ik heb de gootsteen nog nooit zó snel zien leeglopen, binnen vijf seconden of zo. Mooi, zei Mathijs en liep naar zijn wagen om spullen te halen om de buis weer te dichten. Hij kwam terug met een stuk pvc-buis, lijm, klik om de bestaande buis,

klaar. Gelukkig heeft hij me nog even geholpen met de steen terugleggen, die maar op één manier op het gat past, maar toch hielden we randjes over. Nog een keer gedaan, erop gesprongen en toen zat hij goed. Toch een goede beslissing geweest om dat gat open te houden toen we de vloerverwarming lieten aanleggen.

Eten bij een plaatselijke horecagelegenheid gehaald en weer series gekeken. Nu ga ik verder met mijn haakwerk, nog een beetje lezen en glimlachend naar de gootsteen kijken waar er géén water omhoog komt als de vaatwasser aan staat. Tot morgen.