Coronadagboek 2.0 - dag 18

1 januari 20215 minuten

De laatste weken van 2020 brengen we weer door in een totale lockdown: horeca, winkels, sport, theater en kapper zijn gesloten. Wat nog wel kan in de lockdown is filmpjes kijken, schrijven, wandelen, uitslapen, lachen, koken, videobellen of chatten met vrienden en mijn blogs lezen.

Donderdag 31 december 2020 - Oudejaarsavond

Het nieuwe jaar is alweer 51 minuten oud en ik moet nog iets schrijven over wat ik werkelijk het saaiste feest van het jaar vind: oudejaarsdag en oudejaarsavond. Als er iets is, wat het nog saaier maakt is dat er geen vuurwerk mag worden afgestoken, hoewel ik verwacht dat het toch gebeurt, want mensen hebben vast nog wat liggen van vorig jaar. Ahum.

Anyway, hoe hebben wij deze oudejaarsdag doorgebracht? Met uitslapen, oliebollen bakken (Sander), mahjongen, The Arrow kijken, Stargate kijken, haken, achter de telefoon zitten (de kinderen), gamen (Tristan), miljoentje leggen (Carmen en Oscar, miljoentje leggen is een variant van duizendje leggen, maar dan... juist), luisteren naar muziek (Carmen en Oscar tijdens miljoentje leggen), op social media rondhangen (ik), hapjes maken (Sander), het koud hebben (Tristan), nog een paar Arrows kijken en toen de oudejaarsconference van Guido Weijers. Die is tenminste nog te pruimen,

want Jochem is me te ADHD en Youp van een paar generaties te oud. Krijgt die man nog mediatraining? Wie staat er nou tegenwoordig nog met zijn armen over elkaar op een podium? O, wacht, dat is zijn handelsmerk, tuurlijk (Sigrid rolt met haar ogen).

Het is te merken dat de kinderen geschiedenis op school hebben gekregen en toch iets van het nieuws hebben meegekregen, ondanks hun nieuwsschuwe moeder, want de meeste grappen of opmerkingen of verwijzingen van Guido snapten ze. Bravo. Oscar ontging nog veel, maar die zit pas in de brugklas. We vroegen ons vóór de uitzending af hoe vaak corona zou vallen, maar gelukkig meed hij de hele uitzending het woord, tot het einde. Knap gedaan.

Na de conference ging het volkse vermaak weer door met een hoop stompzinnigheid in de vorm van zang met verklede BN’ers (note to self: nooit BN’er worden), zang uit het verleden (Queen) en zang met Matthijs “o-god-daar-heb-je-hem-weer” van Nieuwkerk. Had ik al de zang van TVMax genoemd. Met swingende 60+-ers? Op teevee? In hun huishoudjurkje? (Sigrid rolt weer met haar ogen). Nee, geef ons maar The Arrow met zijn ‘in order to survive I had to become someone else; I had to become someTHING else’. Lekker duister, lekker schieten met een compoundboog en lekker meppen op slechteriken. Guido Weijers had tegen The Arrow kunnen zeggen: ‘Zet die Mirakuru-mensen dan in Naarden, verdedigingsmuren eromheen, grachtje graven, teststraat aan de ingang en dan kunnen ze los in het stadje. Kleine moeite.’ Heeft The Arrow ook een keer een avond vrij. Soort van.

Wat was er nog meer saai aan deze feestdag? Nou, dat je eigenlijk geen goede oud-en-nieuwkleding hebt. Je doet gewoon je kerstkloffie weer aan, of een onesie/pyjama in het geval van de kinderen, maar een kleed-etiquette voor oudejaarsavond heb je niet (er gaat nu een carbietbom af in de straat, als ik met de hand had geschreven, had je een schrik-uitschieter gezien bij de ‘j’ van ‘je’). Geen foute-oud-en-nieuwtrui (of er moet Youp van ’t Hek op staan met zijn armen over elkaar), geen uitbundige glamour en glitter, het is zo nikserig, niemandal, blegh. Kan de modesquad daar niet iets aan doen?

Er werd hier trouwens inderdaad vuurwerk afgestoken, niet zo uitbundig als andere jaren, maar gelukkig nog vuurwerk in de lucht in allerlei kleuren en vormen. Toch nog een beetje hoe het hoort, vind ik. Ook de kerkklokken waren te horen vanuit Carmens zolderraam, die we voor de gelegenheid even open hadden gezet. Als er geen vuurwerk was geweest, was er in ieder geval nog een béétje een idee van het inluiden van het nieuwe jaar geweest. Kleine moeite.

Traditiegetrouw wachtten we op het Londense vuurwerk, maar dat werd dit jaar afgelast. Maar Brexit is ook een feit vanaf nu, dus misschien mogen we ons wel helemaal niet meer verheugen op het Londense vuurwerk in het vervolg. Die gaat rechtstreeks op mijn boehoe-lijst, hoor. Maar laten we het nieuwe jaar, dat nu 1 uur en 25 minuten oud is en mij over mijn slaap heeft getild, positief beginnen:

Lieve fans van mijn blog, ik wens jullie een jaar vol inspiratie, kansen, liefde, vaccinaties, kussen, knuffels, boeken, foute feestdagentruien, zonsondergangen op het strand, ijsjes, regen, fietstochten, treinreizen, nieuwe dierbare vrienden uit onverwachte hoek, bezinning, bezieling, tranen, croissantjes, koffie, schone lakens, vuurwerk, spontane autoritten, restaurantbezoeken, een volle portemonnee, humor, waaiers met gedichten, een plons in een zwembad, groei, tolerantie, sensualiteit, rust en ...