Coronadagboek 2.0 - dag 21

4 januari 20212 - 3 minuten

De eerste weken van 2021 brengen we door in een totale lockdown: horeca, winkels, sport, theater en kapper zijn gesloten. Wat nog wel kan in de lockdown is filmpjes kijken, schrijven, wandelen, uitslapen, lachen, koken, videobellen of chatten met vrienden en mijn blogs lezen.

Zondag 3 januari 2021

Vanmorgen was ik verdiept in mijn rileytje, dat zich afspeelt in het Lake District in de natuur, toen ik ineens iets heel hard hoorde brommen vlak bij mijn oor. Gelukkig niet naast mijn oor, maar iets boven mij tegen het raam. Eerst dacht ik dat ik het verkeerd gehoord had, want soms nemen boeken me iets te diep mee in hun verhaal, een rileytje kan dat, dus ik dacht dat ik de insecten zelf had verzonnen. Maar nee, het bromde weer boven me en wel zodanig hard dat ik maar eens een kijkje nam tussen de luxaflex. En jawel, daar zat ze: een dikke wakkere koningin-wesp. Op 3 januari!

‘Waar kom jij nou vandaan?’ zei ik en liep naar de keuken om glas en envelop te pakken. Ik heb mevrouw keurig buiten losgelaten, zonder er zelf negatieve gevolgen van te hebben ondervonden. Ergens las ik dat je koningin-wespen ook in de koelkast kunt zetten om ze verder te laten overwinteren, maar dat laat ik liever aan de deskundigen en insectofielen over. Een wesp in onze koelkast zou het trouwens toch niet overleven, elke week wordt hij propvol gestouwd. En het idee om een wesp daarin te bewaren, zodat we er in de zomer weer last van hebben... nee. Vrijlaten in de natuur is wat ik doe, voor de rest zoekt ze het maar uit.

De koelkast staat trouwens vol met ‘gewoon eten’ en niet meer culinaire ditjes of datjes. Toen ik de kinderen vroeg wat ze wilden eten was het antwoord ‘spruitenstamppot’, ‘boerenkoolstamppot’ en ‘pasta’. Nu had ik alleen ingrediënten voor het laatste, dus vandaag geen ezeltje van black angus, maar ordinaire tortellini met kip en saus. Plus verplicht sla erbij. Ook lekker. En goedkoop, ja. De rest van de week staat nog een zuurkoolschotel en verschillende AVG’tjes op het menu. AVG? Aardappelen, vlees, groenten. Ik vind het wel apart dat je rond kerst trek hebt in bijzondere dingen en ná kerst en oud-en-nieuw totaal niet meer, dat je dan weer ‘gewoon’ wil eten. Maar ja, tenzij je miljardair bent en elke dag tournedos kunt eten met een geglaceerde worteltjes en een rodewijnsaus, gaat de gemiddeld bemiddelde mens gewoon weer over op aardappelen met jus en lekker prakken. Zal wel iets met Pavlovs hond te maken hebben. Of met het jaargetijde.

Wat ik bedoel is: er is een plaats en tijd voor luxe en een plaats en tijd voor ‘gewoon’. Het luxe moet niet ‘gewoon’ worden, omdat je dan niet meer kunt uitkijken naar luxe. Net zoals het ook niet elke dag feest moet zijn, want een feest mag nooit een sleur worden. Die afbakening tussen werk en vrij, feest en doordeweekse dag, luxe en gewoon is aan het verdwijnen en ik heb daar moeite mee, merk ik. Wat natuurlijk weer ‘flut’ is, of ‘heel erg oef’ volgens de kinderen, maar dat neem ik dan maar op de koop toe.

We hadden nog een potje mahjong af te maken en ik heb een keertje gewonnen en wel met

verpletterende winst. Meestal verlies ik spelletjes, omdat ik geen kaarten tel of de speltactiek van de andere spelers doorheb, maar dit keer won ik dus. Puur geluk natuurlijk...