Coronadagboek 2.0 - dag 26

9 januari 20212 - 3 minuten

De eerste weken van 2021 brengen we door in een totale lockdown: horeca, winkels, sport, theater en kapper zijn gesloten. Wat nog wel kan in de lockdown is filmpjes kijken, schrijven, wandelen, uitslapen, lachen, koken, videobellen of chatten met vrienden en mijn blogs lezen.

Vrijdag 8 januari 2021

Vandaag zou het vaccineren beginnen, maar stiekem zijn ze eergisteren al begonnen. Dat had groot nieuws moeten zijn, ware het niet dat ene clown in de VS dat kaapte. Enfin, vaccinaties zijn onderweg, maar ondertussen is de lockdown nog van kracht, dus schrijf ik noest door. En zoals je gemerkt hebt, wordt het steeds moeilijker om de blogs te vullen. Een heuse uitdaging.

Carmen ging vandaag naar haar vriendje en keek haar vader lief aan of hij haar wilde brengen en halen. Waarom niet gewoon met de fiets of lopend naar het vriendje? Omdat hij twintig minuten rijden verderop woont. Ze had best met de trein kunnen gaan, maar als je vader toch thuis is...

Toen we haar gingen halen, hebben we meteen een nieuw Indiaas restaurant uitgeprobeerd, bij gebrek aan die smaak in Schagen. Wij hebben al heel wat Indiase restaurants bezocht en ja, er zit groot verschil tussen de smaken, niveaus pittigheid en gewoon kwaliteit. Tot nu toe kan niets tippen aan Sher e Bangla in Haren, maar deze, Sumangali, komt er dicht in de buurt.

Wat maakt een Indiaas restaurant goed in onze ogen? Allereerst moeten ze lassie, een mango-yoghurtdrank, op het menu hebben staan. Ten tweede dient vindaloo zo heet te zijn dat je er spontaan van gaat huilen, maar moet die scherpte te blussen zijn met rijst, naan, raita en de genoemde lassie, zodat je niet bekkentrekkend het restaurant verlaat. Het vorige Indiase restaurant waar we wel eens bestelden, vergat de ene keer de saus of had een verlept blaadje sla met te veel vinaigrette de andere keer en het ergste daar was dat de pittigheid de hele avond in je mond bleef branden. Te veel peper. Gember is ook pittig en geeft het gerecht tegelijkertijd iets kruidigs. Die zaken horen natuurlijk in balans te zijn. Jaja, alsof ik er verstand van heb. Bij Sumangali smaakten de gerechten in ieder geval authentiek en was het (lams)vlees mals. Ook daar schort het bij de mindere broeders wel eens aan. Om te onthouden, dus, maar niet meer bestellen via Thuisbezorgd, alstublieft, zei de eigenaar, dan moeten we 10% voor niets afstaan. In deze tijden is dat niet te doen natuurlijk. Point taken.

Ondertussen heb ik weer nieuwe ideetjes gekregen voor nog wat reclamesloganblogs. Ik heb er nu 25 en kan nog even putten uit de mogelijkheden. Ik schrijf nog even vrolijk door. Daarnaast zijn er weer vele lijntjes uitgegooid bij Fantasize. Als slechts de helft van al die initiatieven gaat lukken, is het al enorm veel! Gelukkig hebben we een nieuw redactielid dat al een reeks artikelen heeft liggen, waarmee we zo aan de slag kunnen. Zo fijn als je mensen niet aan het werk hoeft te zetten. Het gaat eerst door mijn fileerstation en daarna mag het op de site. Ook is het kinderboek weer een stap dichter bij voltooiing, nog maar 999 stappen te gaan.
Groetsels!