Coronadagboek 2.0 - dag 29

12 januari 20212 - 3 minuten

De eerste weken van 2021 brengen we door in een totale lockdown: horeca, winkels, sport, theater en kapper zijn gesloten. Wat nog wel kan in de lockdown is filmpjes kijken, schrijven, wandelen, uitslapen, lachen, koken, videobellen of chatten met vrienden en mijn blogs lezen.

Maandag 11 januari 2021

Dag 29 alweer en het ziet ernaar uit dat we voorlopig nog in een lockdown blijven. Betekent dit ook dat ik ga doorschrijven? Ik denk het niet. Het is wel duidelijk nu hoe wij onze dagen slijten en wat voor gedachten ik erop nahoud. Die zijn hier snel en in hun ruwe vorm opgeschreven, de fijnproever verwacht misschien uitgekristalliseerde ideeën of filosofieën, maar daar is deze blog uiteraard niet voor bedoeld. Wie weet kan ik de Michelin-ster-versie van die ideeën ergens in een verhaal kwijt, je weet maar nooit.

Kortom, ik heb het gevoel dat jullie me nu wel kennen en dat het niet echt opbeurend is om te lezen over hoe ik de hele dag achter mijn laptop heb gezeten, schouderpijn heb opgelopen omdat ik twee grotere opdrachten voor woensdag klaar moet hebben. De technische handleidingen zal ik hier niet nader beschrijven, allereerst omdat een vertaler vertrouwelijk werkt (ik heb wel bedrijfsdocumenten in handen, hè) en ten tweede omdat jullie die technische bulletins nooit zullen lezen, tenzij je een monteur of technicus bent en aan auto’s of WKK’s sleutelt.

Ik weet dat ik een lichtpuntje ben in jullie dag, dat hoop ik toch, maar het is tijd om andere dingen te gaan doen. Die roman, hè, waar ik zo over vertel op de achtergrond, die wil echt een keer geschreven worden. Vijfhonderd woorden per dag, dan zal hij uiteindelijk uitgroeien tot iets groots. Omvangrijk. Daarnaast liggen er nog andere opdrachten op me te wachten, voor Fantasize, voor Ontdek Rusland en met het project van de pianojuf is het ook tijd om verder te gaan. Moeten jullie me dan meteen missen? Nee, ik kondig het vast aan, dan kunnen jullie je erop voorbereiden: op 18 januari verschijnt de laatste post in dit coronadagboek 2.0. Dan

kunnen jullie lezen over 17 januari, zondag, de dag dat Tristan 16 wordt en dat vind ik een mooi moment om het boek dicht te klappen. Verder kunnen jullie dan nog genieten van de reclameblogs en ik heb nog wat onaffe verhalen en recensies liggen, die kan ik dan ook posten, nadat ik ze heb afgerond. Missen? Jullie worden nog gek van mijn posts!

Mijn tadaaa-lijst is met deze lockdown 2.0 al flink aan het groeien. Ook heb ik deze maand al drie boeken gelezen. Ja, ik probeer ze bij te houden. Sleuteloog heb ik bijna uit, dan mag ik weer ‘iets luchtigs’ lezen: een rileytje. Het nieuwe ritme hier bevalt me wel: ’s ochtends langzaam op gang komen, wat lezen en ’s middags werken aan de vertaalzaken en dan ’s avonds tijd voor de blogs en (in de toekomst) nieuwe verhalen en romans. Ook hoop ik het rondje lopen door de wijk erin te houden, om toch nog enige conditie te behouden. Nu alleen nog die sneeuw en mijn leven is perfect.