Fantasy- en sciencefictionmuziek

Gecomponeerd
Muziek uit films als Lord of the Rings, Harry Potter en Game of Thrones laat ik hierbij even buiten beschouwing, omdat die daar speciaal voor gecomponeerd is. De muziek kan natuurlijk de perfecte sfeer oproepen voor heldhaftige, grappige of droevige scènes, maar ik bedoel eigenlijk meer (pop)muziek die je fantasie aan het werk zet. Voor mij, en ik denk met mij vele anderen, werkt Keltische muziek heel goed om in de fantasysferen te komen. En YouTube staat vol met minimalistische geluidsfragmenten die je zo aan een ruimteschip doen denken. Is er ook muziek die niet speciaal geschreven is voor buitenaardse of fantasysferen?

Dat is dan wel weer een beetje cliché, maar dat geeft niet. De metal brengt je ook in de perfecte stemming voor het schrijven van veldslagen, actiescènes en duistere liefdesscènes. Mijn favoriete nummers zijn Nothing Else Matters, Path (hilarische clip!) en I don’t care.

Pink - “can’t talk, in the zone” - Floyd
Iets minder duister, maar nog altijd psychedelisch en vervreemdend is de muziek van Pink Floyd, vooral hun vroegere werk. Dan heb ik het over de muziek van vóór The Wall, met albums als Ummagumma en Saucerfull of Secrets. Via andere nummers kom je in een schrijfflow, waar je niet meer uit wil. Toch maar een keer een T-shirt met de tekst “Can’t talk, in the zone” bemachtigen ergens...

Ik zet die nummers daarom ook op repeat, met name Echoes, Set the Controls for the Heart of the Sun, Autumn Heart Mother en het hele album Wish You Were Here, mijn all time Pink Floyd-favoriet. Met dank aan mijn allereerste vriendje, die mij wegwijs maakte in hun muziek.

Bach
Plotten en ingewikkelde verhaallijnen opbouwen doe ik het beste met de muziek van Bach. Ja, ik bedoel Johan Sebastian Bach. Die muziek schijnt wiskundig in elkaar te zitten - daar heb ik verder geen verstand van - maar de regelmaat en het achtergrondkarakter van de muziek werken prima bij moeilijk denkwerk. De associaties die de Brandenburgse Concerten bij mij oproepen zijn zondagochtenden in ochtendjas aan de ontbijt/bruchtafel met croissants, gekookte eitjes en sterke thee, gezellig keuvelend met ouders en broer en zus. Vanuit die herinnering zak ik makkelijk in een wereldbouwmodus. Waarom? Geen idee, zo werken associaties nu eenmaal.

Simeon ten Holt
Maar mijn absolute schrijfmuziek is Canto Ostinato van Simion ten Holt. Een hypnotiserend, modern-klassiek stuk voor vier vleugels (er zijn ook uitvoeringen met één vleugel, maar die klinken niet). Als je je laat meevoeren door de licht psychedelische ondertonen, wordt hij driedimensionaal, ruimtelijk (ook in de zin van buitenaards) en vult hij je helemaal. Dat is misschien iets te lyrisch verwoord, maar het komt erop neer dat ik de structuur van deze muziek goed kan gebruiken voor een roman. Door de thema’s, motieven en herhalingen krijg ik grip op de personages en hun karakter. Voor mij werkt dit perfect als ik het nodig heb, maar het beste schrijf ik toch in stilte en met de deuren en gordijnen dicht. Net als Stephen King.

Welke muziek (if any) werkt het beste voor jou?

Deze blog verscheen eerder op Fantasize.nl.