De reclame van - Cup-a-Soup (38)
17 september 20212 - 3 minutenVroeger, toen reclames nog tussen de programma’s uitgezonden en van elkaar onderscheiden werden door Loekie de Leeuw, tóen waren reclames nog te pruimen en zijn sommige zinnen onsterfelijk geworden in ons collectief geheugen of in mijn familie. Dit is deel 38 van een serie over reclameslogans die spreekwoordelijk zijn geworden.
De zin
Vier uur, Cup-a-Soup. Dat zouden meer mensen moeten doen.
De reclame
Tegenwoordig lijkt het wel of iedereen een ‘selfmade man’ is. In de jaren 90 was de hemel echt de grens en waren typetjes zoals de manager (Kees Boot) uit deze reclame nog in opkomst. Gezien de toon van de voice-over, zit er in Cup-a-Soup ook een dosis relativeringsvermogen, waar we nu naar snakken (ik wel).
In de opvolger met een chirurg zien we de arme manager van dit filmpje ook weer, armen in het gips. Later maken we kennis met Sjors (Ruben van der Meer, bekend van de Lama’s), die zijn eigen kantoorjargon zonder voice-over bezigt. Japke-D kan haar knokkels kraken voor een pittig stukje in het NRC.
Deze reclame won overigens in 1999 drie prijzen, meldt Wikipedia: een prijs van Europese reclamejournalisten, de Zilveren Lamp (prijs voor creativiteit) en de Gouden Effie (vakprijs van de reclamebranche). “Dat komt”, zegt reclamebureau Ammirati Puris Lintas dat de spot maakte, “vooral door de herkenning”. Maar ook omdat de soep als ‘held’ is neergezet en niet als ‘product’. Overigens is het altijd een gok of een reclamecampagne aanslaat. Het buitenland bleef lange tijd sceptisch.
Het spreekwoordelijke gehalte
De slogan is behalve spreekwoordelijk ook verantwoordelijk voor een “tijdclaim”. Vier uur ’s middags is zo’n punt op de dag waarop je trek begint te krijgen, maar omdat het te dicht op het avondeten zit, wil je je eetlust niet verpesten. Snacken is niet goed voor je lijn en van die koffie heb je je buik ook vol. Nou, dachten ze bij Cup-a-Soup, dan is het tijd voor soep: vullend, vloeistof, licht verteerbaar, zonder negatieve gevolgen voor lijn of trek. Bovendien kun je hem gewoon net als de koffie uit de automaat halen.
Met “tijdclaim” bedoel ik het fenomeen dat mensen vier uur nu met soep associëren. Niet per se met Cup-a-Soup, maar vaak ook wel. Bij de echte fanaten rolt dan de hele slogan uit hun mond, soms is het een dialoogje.
Douwe Egberts-koffie schenk je ’s ochtends. Bier drink je vooral ’s avonds en in het weekend en McDonalds kan op elk moment van de dag. Deze tijdclaims zijn niet zo nadrukkelijk als die van Cup-a-Soup, omdat het uiteindelijk niet om het tijdstip gaat. Bij deze instantsoep wel. Er zijn vast nog meer voorbeelden van dit soort “claims” die vóór de reclame niet bestonden, maar ik kan er zo snel niet op komen. Jij wel?
