Digital nomading voor de leflozen - 5 tips
20 september 20215 minutenHet staat al een tijdje op mijn wensenlijst: meer reizen en nog liever reizen en dan langer dan twee weken op een plek blijven om de cultuur beter te leren kennen, van de plaatselijke cuisine te proeven en te leven zoals de ‘locals’ leven.
Werken en reizen zou nóg beter zijn, want reizen kost geld en werken levert geld op. Kortom, liever met meer geld in de portemonnee thuiskomen of naar de volgende locatie gaan. Het ideaalbeeld van het ‘digital nomaden’. Maar hoe pak je dat aan als je drie schoolgaande kinderen hebt en een man met een vaste baan op een vaste plek. Alleen gaan? Kinderen en man uit hun vastigheid sleuren en in jouw droom meetronen? Huis verkopen en camper aanschaffen? Nee. Nee. Nee. Dat is allemaal veel te radicaal. Daar heb ik het lef niet voor en bovendien vind ik dat mijn dromen niet ten koste mogen gaan van de rest van het gezin.
Er moeten toch alternatieven te bedenken zijn voor de leflozen onder ons met lefgozer-dromen? Ja, hoor, die kan ik bedenken. Ik heb er vijf voor je op een rij gezet.
1. Hou het lokaal.
Voor de zomer had ik een hangmat gekocht met zo’n standaard. Nu was de zomer niet zo bijster goed, regen en zo, en kon ik de hangmat maar twee of drie keer gebruiken, maar deze nazomer is warm en aangenaam, dus hop, de tuin in met thee en werk. Ik kan je vertellen, het werkt heerlijk. Geen gedoe met stopcontacten die niet werken of niet passen op mijn stekkers, geen gebrekkig internet, wc in de buurt, favoriete drank en hap in de keuken. Geen pottenkijkers om me heen en overdag is het in mijn tuin heerlijk rustig, omdat alle buren buitenshuis werken. Zalig.
Kun je ook doen. En als je geen hangmat hebt, dan toch wel tuinstoelen?
2. Blijf in je regio.
Wist je dat Den Helder een hortus heeft? Nee, wist ik ook niet. Maar een vriendin van me doet er vrijwilligerswerk en nodigde me uit om er eens een rondje te lopen en daar op een bankje te gaan schrijven. Zo gezegd, zo gedaan. Den Helder ligt 30 minuten van mij vandaan en met de trein slechts 25 minuten. Fototoestel en een schrijfklusje dat ik nog moest afmaken gingen mee in de tas, boterhammen en een flesje water erbij en ik voelde me een heuse wereldreiziger.
De hortus is trouwens een aanrader: het ligt midden in een woonwijk, verscholen, maar wordt keurig onderhouden en is groter dan je in eerste instantie zou denken. De Japanse tuin is uitgestrekt, met bankjes, er zijn een palmenkas, cactuskas en vlinderkas en in een meertje zwemmen kooikarpers. In het zonnetje hebben we heerlijk gebabbeld over schrijven en dat klusje kwam ook nog af. Ideaal.
Er zijn vast onontdekte pareltjes in jouw regio. Zoek ze eens op. Het kan al een bibliotheek in de buurgemeente zijn. Heb je die ook eens gezien.
3. Blijf in Nederland.
Ik heb veel familie en vrienden verspreid over Nederland wonen. Jij? Ga daar dan eens op bezoek en neem je werk mee. Als zij er toevallig niet zijn, kan jij mooi op hun huis passen en tegelijkertijd wat werken.
Voor mij is dit een goede manier om het gevoel te hebben toch te ‘digitalnomaden’. Ik heb familie in het westen en zuiden van Nederland wonen, vrienden in het noorden en op steenworp afstand. Dit zijn allemaal adresjes waar ik een dag, weekend of week kan neerstrijken. Wie weet ontdek ik in die steden ook verborgen parels, zoals de hortus in Den Helder. Kan ik weer over schrijven. Komt mijn doel om stukjes te schrijven voor Lonely Planet ook weer een stap dichterbij. Wel even het wifi-wachtwoord vragen voordat de huiseigenaren vertrekken. Dat lijkt me wel handig.
4. Beperk je reisduur.
Ja, dat was niet de bedoeling van het digitalnomaden, dat weet ik, maar we bleven al binnen Nederland en Nederland heb je in één dag wel doorkruist. Werken in de trein (daar is wifi!), uitstappen in Zierikzee om te lunchen of in Maastricht die boekhandel in de Dominicaanse dom bezoeken, dineren in Nijmegen of Groningen en rond middernacht weer thuiskomen. Dat kan, maar dan ben je alleen.
Wat ook kan is dat je je gezin meeneemt voor een lang weekend naar een huisje in Drenthe, of in een hotel op Texel. Vrijdagavond heen, zondagavond terug. Zij nemen hun huiswerk mee, jij je werk. Je huurt een fiets of je doet een stadswandeling voor de nodige beweging en het lijkt op een minivakantie, maar je hebt je werkzaamheden en de schoolroosters van de kinderen niet onderbroken, slechts verplaatst. Lijkt me stimulerend.
5. Buurlanden bezoeken.
Als tips 1 tot en met 4 je uitstekend vergaan en je bent toe aan een nieuwe uitdaging, dan kun je vanaf nu je comfortzone steeds een beetje oprekken. Ga ik ook doen.
Hoe is het om een weekje te werken in Antwerpen? Of bij die vriendin die dieper in Vlaanderen woont? Hoe leuk is Keulen vanuit een hotelkamer of appartement? Gaat je man toevallig naar een congres in Berlijn? Dan ga jij mee en plak je er gewoon nog een paar dagen aan vast. Laat instructies achter voor de kinderen, want die kunnen heus zelf hun pizza in de oven schuiven. Bovendien kost dit je niets, want zowel je man als jijzelf krijgen betaald voor deze trip. Há!
6. Bonustip.
Heb je veel adresjes in het buitenland? Maak dan een lijst en ga ze allemaal langs. Dit zul je dan vast alleen doen, want het is een reis buiten de vakanties, maar dan ervaar je hoe het is om écht te digitalnomaden. Want het ideaal schijnt nog altijd te zijn dat je in een camper door landen als Colombia, Zuid-Afrika of India kart, maar als ik daaraan denk, schiet ik in de stress. Een camper? Dat betekent mechanische problemen die ik niet kan oplossen in de woestijn. India? Dat betekent drukte, hitte en zon en enge insecten. Colombia? Hoe krijg ik die camper daar dan? En werkt wifi daar wel?
Nee, dat zijn nog altijd een paar stappen te ver voor deze lefloze digitalnomadder, maar mijn eigen tips ga ik zeker uitvoeren.
Heb jij nog een onontdekte parel in je stad die ik moet zien? Nodig me uit en ik schrijf er wel een stuk over. Bij een kop thee of koffie worden we het vast eens over de prijs, want ja, het blijft wel werk, hè!
